Czy polski rynek pracy jest przystosowany do
realizacji wielkich inwestycji w energetykę jądrową i odnawialną?
Transformacja energetyczna w Polsce nabiera tempa, ale jedno pytanie
wciąż pozostaje bez jednoznacznej odpowiedzi: kto przekuje ambitne
plany w realną infrastrukturę?
* Według raportu „Renewable Energy and Jobs. Annual Report 2024″
Międzynarodowej Agencji Energii Odnawialnej (IRENA), POLSKA ZATRUDNIA
PONAD 212 TYS. OSÓB W SEKTORZE OZE, A DO 2050 ROKU LICZBA MIEJSC PRACY
MOŻE W NIM WZROSNĄĆ CZTEROKROTNIE. Rozwój branży i zwiększona
liczba etatów nie idą w parze z liczbą specjalistów – JUŻ TERAZ
BRAKUJE INSTALATORÓW, PROJEKTANTÓW, TECHNIKÓW, A TAKŻE SPECJALISTÓW
DS. ZARZĄDZANIA ENERGIĄ I INTEGRACJI SYSTEMÓW.
* W energetyce jądrowej sytuacja jest jeszcze trudniejsza – Polska
buduje sektor praktycznie od zera. SAMA BUDOWA ELEKTROWNI JĄDROWYCH
WYMUSI WYSZKOLENIE NOWEJ GENERACJI SPECJALISTÓW. W latach 2030-2040
sektor atomowy w Polsce może zwiększyć poziom zatrudnienia od
kilkuset do dziesiątek tysięcy pracowników.
Czas na przygotowanie ludzi do pracy w sektorze energetycznym działa na
niekorzyść, a bez wykwalifikowanych fachowców nawet najlepszy projekt
może utknąć na etapie planów. Jakie jest wyjście z tej sytuacji?
Zdaniem ekspertów Smart Solutions HR SZANSĘ STANOWIĄ ODPOWIEDNIE
PROGRAMY EDUKACYJNE, TRANSFORMACJA KOMPETENCYJNA ORAZ SPRZYJAJĄCA
POLITYKA MIGRACYJNA.
